Emekçilere saygımız sonsuz. Var olsunlar. Çalıştılar didindiler kuşaklar yetiştirdiler. Daha da geriye gidersek ülkeyi kurtarıp Cumhuriyet kurdular.
Bu ülkenin aksaçlıları saygıyı ve sevgiyi her zaman hak etmiştir.
Son dönemde emeklilerin iktidarın peşine takılması konusunu hariç tutarsak. Bizim ülkemizde gelenek ve göreneklerimiz büyüğe saygı göstermeyi zorunlu kılar. Göstermeyeni de toplum kabullenmez ve kınar.
Ancak gel gelelim gençlerin bu sevgi ve saygısını kötü yönde istismar etmek, siyaset arenası başta olmak üzere bütün mevki ve makamların 60 yaş ortalamasına yakın insanlarca doldurulmasına kızmak yetmez. Bu sıkıntılı gidişatın bir an önce değiştirilmesi de gerekir. Şöyle bir bakıverin Avrupaya, oradan geçin Amerika’ya hatta Asya’ya eski nesil yönetici kadrosu görmekte zorlanırsınız. İnsan neden emekli olur sorusunun cevabını da gelişmiş ülkelerde hemen anlayıverirsiniz.
Hayatta görev ve sorumluluklarını yerine getirmiş her bireyin artık huzur içinde kendi yaşamına odaklanması bizde lüks onlarda ise gerekliliktir. Bir sonraki aşamadır.
Bizde bir sonraki aşamaya geçmek istemeyenler, koltuğa yapışmış, mevkiye tutkallanmış insanlar her işletmenin, organizasyon, kamu kurumlarının başına deyim yerindeyse çöreklenmiş durumdalar. Adeta yaşını başını almışlar tarafından işgal yaşıyoruz. Bırakın artık yönetimi de gücü de hata yapmayı da sevap kazanmayı da gençlere. Genç insanlarınıza güvenin. Onları da sizler yetiştirmediniz mi? İnsan kendi yetiştirdiği kuşağa güvenmiyorsa? Liyakatten yoksun olduğunu düşünüyorsa bu eksiklik önce kendisindedir.
Gel gelelim Türkiye siyasetindeki kuşaklar çatışmasına. Bakın bakalım gerek iktidarda gerekse muhalefet saflarında kaç tane genç vekil var? Kaç tane belediye başkanı var? Parmakla sayılacak derecede az.
AKP nispeten bu işi daha başarılı biçimde yürüttü. Rüzgar gibi estikleri süreçte bakın bakalım o koltukları kimlere emanet etmişler? Babacan ekonomi bakanı olduğunda henüz 33 yaşındaydı. Mehmet Şimşek yine transfer edilip getirildiğinde genç ve deneyimsiz(!) bir siyasetçiydi. AKP başarı tablosunu bunlar gibi gencecik isimlerle yazdı. Sonrası malum. Zihniyeti de yaşlandı kendileri de metal yorgunu durumuna düştüler de o ayrı bir tartışma konusu. Bunun gibi nice örnekleri var.
CHP’ye bakıyorsun tablo daha da vahim ne yazık ki. Genç insan konusunda ülkenin kurucu iradesinin yani Mustafa Kemal’lerin de dahil olduğu “Genç Türkler” veya zamane Alafranga ismiyle “Jön Türkler” olduğunu hatırlayan var mı bilinmez. Ancak bir kaç ilçe başkanı genç sayılabilecek yaşta. Onlardan bir tanesi Silivri’deki genç kardeşimiz Berker Esen Başkan. Ülkenin umudu gençlerde, bunu artık anlamak zorundayız.
Eğer aday adaylığı noktasında cesaret gösterip irade ortaya koyduysa kendisini bu köşeden tebrik etmek isterim.
Ama bir uyarı yaparak; Sakın ha başkan ak saçlılara benzemeyesin. Genç ruhla çıktığın yola aynı heyecanla devam etmeni dilerim. Yapabilir mi? Yeter ki yol versinler alasını yapar.
Dedik ya gençlere güvenin emekliliğin tadını çıkarmaya bakın!
